| | | Ο τρόπος να κάνεις πράγματα με άλλους
H art.emis είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός με καθορισμένο και συγκεκριμένο μανιφέστο.
Ο τρόπος να κάνεις πράγματα με άλλους.
Παρόντες ή απόντες. Οι άλλοι μπορεί να είναι παρόντες, φυσικά πρόσωπα, μορφές οικείες, κάποιοι που ζουν ή εργάζονται μαζί σου, για ένα κοινό σκοπό ίσως. Άλλοτε πάλι, αν και απόντες από τις χρονικές και γεωγραφικές σου συντεταγμένες, δεν αποκλείεται να προσφέρουν με το έργο, τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους, τη δυνατότητα συνδιαλλαγής μαζί τους. Οι άλλοι έχουν μύρια πρόσωπα και προσωπεία. Δύναται να μιλούν τη γλώσσα σου, να μοιράζονται τη πολιτιστική σου ιστορία, να ασπάζονται κοινό με το δικό σου σύστημα αξιών, να συγκροτούν μαζί σου ομάδες συνιστώντας κοινές «μορφές ζωής».
Τίποτα δεν αποκλείεται. Μπορεί να μιλούν άλλη γλώσσα, το σημείο εκκίνησής τους να είναι άλλο από το δικό σου, η ιστορική τους μνήμη να εδράζεται σε άλλα πρότυπα, να τους στοιχειώνουν άλλες εμμονές.
Ο τρόπος να κάνεις πράγματα με άλλους δεν είναι ένας. Είναι ένας κάθε φορά. Προϋποθέτει άλλοτε ομοιότητες, άλλοτε διαφορές: ταυτότητας, φύλου, εθνότητας, καταγωγής, μορφωτικού επιπέδου, οικονομικής επιφάνειας, ιδεολογικού υπόβαθρου, ακόμη και εποχής.
Η τέχνη, ως ένας εκ των τρόπων να κάνεις πράγματα με άλλους, έρχεται αντιμέτωπη με τις συγκρούσεις και τις αντιφάσεις της ζωής: εισχωρεί ανάμεσα σε πρόσωπα και ρόλους, δομές εξουσίας και υποταγής, εκθέτει ή επιβεβαιώνει συμβατικές διακρίσεις, προτείνει ρηξικέλευθους επαναπροσδιορισμούς ρυθμίζοντας ατομικές και συλλογικές αντιλήψεις.
Κατεξοχήν πεδίο συλλογικής έκφρασης, η τέχνη εμφανίζει και αυτή περισσότερους από έναν τρόπους στον τρόπο να κάνει πράγματα με άλλους. Υπάρχουν τέχνες που θεωρούνται κατά παράδοση μοναχικές, όπως η συγγραφή ή η ζωγραφική, και άλλες που φέρονται ως κατ' ουσίαν συλλογικές, όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο χορός. Και όμως, στις πρώτες εξίσου με τις δεύτερες το 'με άλλους' είναι αδύνατο να αποφευχθεί, όσο αδύνατο είναι να παίζεις ένα παιχνίδι εντελώς ιδιωτικά, ακολουθώντας κανόνες τους οποίους καταλαβαίνεις μόνο εσύ. Τα παιχνίδια της τέχνης προϋποθέτουν μια κοινότητα συμμετεχόντων, κοινώς αναγνωρίσιμους κώδικες επικοινωνίας, δημόσια κριτήρια ερμηνείας και κατανόησης, που εξαρτώνται από συγκεκριμένες κάθε φορά ιστορικές και πολιτιστικές πραγματικότητες και πρακτικές. Ποτέ εντελώς όμοια, ποτέ εντελώς διαφορετικά, τα παιχνίδια της τέχνης, ή ακριβέστερα τα παιχνίδια των τεχνών, είναι, θα λέγαμε, μεταξύ τους πάντοτε συγγενικά, στο μέτρο που εξερευνούν διαρκώς τρόπους επικοινωνίας, διαλόγου, συνεργασίας και συμμετοχής. Μέσα στη πολλαπλότητά τους, οι τροπικότητες της τέχνης αναζητούν κοινούς τόπους, τόπους συνάντησης του 'εγώ' και του 'εμείς'.
Η art.emis υποστηρίζει το πρόγραμμα της Aίθουσας Σύγχρονης Τέχνης ΠΟΤΝΙΑ ΘΗΡΩΝ.
Η art.emis κάνει πράγματα με άλλους.
Ξεκινάμε. |
|
|
|
|
