Γαλλία 1862. Οι «Άθλιοι» του Ουγκώ έχουν μόλις κυκλοφορήσει. Ο συγγραφέας αγωνιώντας για τις πωλήσεις του βιβλίου του στέλνει στους εκδότες του την επιστολή: «;». Η απάντηση που λαμβάνει είναι η εξής: «!».
Η παραδειγματική οικονομία της εν λόγω αλληλογραφίας - πέραν του γεγονότος ότι συνιστά υπόδειγμα «ολοκληρωτικής» χρήσης του λόγου- υποδεικνύει τρόπους επικοινωνίας όπου το μέγιστο διά του συντομότερου είναι εφικτό να επιτευχθεί προς όφελος αιτούντος και αιτούμενου δίχως την υπόνοια οποιασδήποτε εκατέρωθεν υποχώρησης. Κορύφωση μιας τεχνικής της ομοφωνίας δίχως επαναλήψεις, επικαλύψεις ή περιττολογίες. Ένα μοντέλο κυριολεξίας και ταυτόχρονα μια αποθέωση του υπαινιγμού. Άγγιγμα του απόλυτου μέσω του ελάχιστου και αντίστροφα. Τελικά, μια διαδρομή ex nihilo χαρτογραφημένη με εξασφαλισμένη διάρκεια χάρις στις ετερότητες των σημείων της. Mε άλλα λόγια το παράδειγμα ορίζει: συνεννόηση ίσον κοινός τόπος.
Kαι είναι ακριβώς αυτός ο κοινός τόπος (που υπάρχει ήδη ή που πρέπει να δημιουργηθεί) ο κατεξοχήν χώρος στον οποίο καλείται κανείς να επικοινωνήσει όσα διαθέτει ή πρόκειται να αποκτήσει μέσω μιας σειράς επιτυχών συναντήσεων.
Mοναδική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της συμμετοχής σε μια τέτοια διαδικασία είναι η αναγνώριση της αναγκαίας συμμετοχής των άλλων. |
|
